Павел Кляньё: «Калі выходзіш на 4 хвіліны, значна складаней выявіць сябе, чым за паўгадзіны або 90 хвілін»

Карэспандэнт Football.by пагутарыў з маладым паўабаронцам мінскага «Тарпеда» Паўлам Кляньё, які ў мінулым туры чэмпіянату сваім прыгожым ударам з развароту «на сцяжку» прынёс «аўтазаводцам» нічыю ў матчы з «Віцебскам». 19-гадовы футбаліст падзяліўся эмоцыямі ад свайго супергола, распавёў аб тым, чаму размаўляе на беларускай мове, аб сваім навучанні ва ўніверсітэце, а таксама перспектывах «Тарпеда» у гэтым сезоне.

- Пачатак чэмпіянату атрымаўся ўпартым. Мы нікому не збіраемся саступаць. У першым матчы мінімальна прайгралі «Шахцёру», але я не магу сказаць, што мы ў чымсьці былі моцна слабейшыя за суперніка. У тым матчы мы павінны былі набіраць балы, але напрыканцы сустрэчы проста трохі не пашанцавала. Што датычыцца паядынка супраць "Іслачы", то лік якраз адлюстроўвае нашу зараджанасць на дужанне і няўступлівасць, якія апошні паядынак супраць «Віцебску» толькі пацвердзіў. Я думаю, што нас чакае вельмі цікавы чэмпіянат. Мы поўныя энергіі і жадання ісці наперад ды перамагаць.

- Прыемна, што твой гол у вароты віцяблян многія прызнаюць лепшым у туры?
- Так. Гэта не можа не цешыць. Вельмі важна прыносіць карысць сваёй камандзе і дапамагаць ёй дасягаць пастаўленых мэтаў. Прыемна, што гол атрымаўся прыгожым, і яго цяпер абмяркоўваюць.

- Як атрымаўся такі суперудар з развароту?
- Нейкага адмысловага сакрэту няма. Усё атрымалася само сабой. На футбольным полі часам узнікаюць такія моманты, што па-іншаму згуляць проста немагчыма. У выніку, ты вырашаеш прабіць у вельмі складанай сітуацыі, і атрымліваюцца вось такія галы.

- Ты выйшаў у самым канцы сустрэчы з «Віцебскам» і прынёс сваёй камандзе нічыю. Як сябе адчуваеш, апынуўшыся ў ролі джокера?
- Вядома, нядрэнна, калі ты выходзіш і забіваеш. Але, усё роўна, кожны футбаліст жадае гуляць увесь матч. У мяне адна з мэтаў -- замацавацца ў стартавым складзе. Бо, калі ты выходзіш гуляць на 4 хвіліны, то табе значна складаней сябе выявіць, чым за паўгадзіны або ўсе 90 хвілін.

- Як ты лічыш, у чым табе трэба дапрацаваць, каб замацавацца ў аснове?
- У мяне ёсць свае і плюсы, і мінусы. Гэта выдатна ведаюць трэнеры, якія дапамагаюць мне ліквідаваць мае недахопы, каб сваімі дзеяннямі я максімальна прыносіў карысць камандзе. Я думаю, што, выконваючы ўсе патрабаванні трэнерскага штабу, я буду прагрэсаваць як футбаліст, і ўсё ў мяне атрымаецца. Спадзяюся, дэбют у стартавым складзе не за гарамі.

- Перад пачаткам інтэрв'ю ты сказаў, што размаўляць на беларускай мове -- твая прынцыповая пазіцыя. Чаму?
- Гэта не прынцыповая пазіцыя ў паўсядзённым жыцці. Я проста для сябе вырашыў, што менавіта інтэрв'ю буду даваць на беларускай мове. Бо, калі чуеш родную мову, гэта вельмі прыемна.

- А з сябрамі, сваякамі ты размаўляеш таксама па-беларуску?
- Тут усё залежыць ад асяроддзя. Яно ў мяне пераважна рускамоўнае, таму даводзіцца падладжвацца пад іншых. Але, напрыклад, цяпер да мяне прыехала мая бабуля, якая размаўляе чыста на беларускай мове, з ёй мы маем зносіны толькі па-беларуску. У «Тарпеда» ёсць трэнер брамнікаў Валерый Макарэвіч. З ім мы таксама часам гутарым на роднай мове.

- Ты навучаешся ў БГУФК. Якую спецыяльнасць атрымліваеш?
- Я вучуся на трэцім курсе фізкультурна-педагагічнага факультэта на трэнера па футболе. Ніводзін футбаліст не зможа гуляць усё жыццё, таму я ўжо цяпер імкнуся падрыхтаваць базу, каб пасля завяршэння кар'еры гульца пачаць свой трэнерскі шлях.

- Цяжка вучыцца?
- Як і ва ўсіх студэнтаў, бываюць цяжкія моманты. Вучоба ўскладняецца тым, што ў мяне кожны дзень трэніроўкі, пасля якіх патрэбна паспець ва ўніверсітэт. Часу, вядома, бракуе. Але я імкнуся ўсё паспяваць своечасова, каб не было "хвастоў".

- Выкладчыкі робяць якія-небудзь зніжкі, калі даведваюцца, што ты прафесійны футбаліст і гуляеш у вышэйшай лізе?
- Не. Такога не было. Магу распавесці цікавы выпадак. Гэта якраз адбылося пасля матчу з «Віцебскам». Гэтую гульню абслугоўваў арбітр Андрэй Васілевіч, які з'яўляецца загадчыкам кафедрай футбола і хакея ў маім універсітэце. Пасля фінальнага свістка мы з ім пагутарылі, я падзякаваў яму за якасную працу, а ён пахваліў мяне за прыгожы гол і… сказаў, каб заўтра я быў на занятках.

- Пасля трох тураў «Тарпеда» размясцілася ў сярэдзіне турнірнай табліцы. Чаго заўзятарам можна чакаць па выніках сезону?
- Мне здаецца, што асноўная частка поспеху каманды залежыць ад трэнера. Уладзімір Уладзіміравіч Нявінскі знайшоў вельмі добрых футбалістаў, якія ідэальна падыходзяць пад структуру гульні, якую ён імкнецца пабудаваць. Цяпер у нас вельмі баяздольны калектыў, які здольны дамагчыся высокіх мэтаў.

- Напрыклад, якіх?
- Я не буду казаць аб нейкіх пэўных задачах. Проста адзначу, што мы будзем імкнуцца заваёўваць максімальную колькасць балаў у кожным матчы.